Bamteli

<div class="elementor-widget-container">
					M. Fethullah Gülen Hocaefendinin 18 Şubat 2017 tarihinde yapmış olduğu ilk kez yayınlanan sohbeti.
Soru:
Efendimiz’in (s.a.s.) kaldığı yer ile alakalı “halvethâne-i hücre-i saâdet” buyurdunuz. Halvet, terakkî rampalarından biri olarak ifade ediliyor… Bir de Medrese-i Yusufiye, günümüzde bazılarımız için bir halvethâne oldu. Hizmet hareketine mensup olanların, halvete dair yanlarının olması elzemdir denilebilir mi? Neler buyurursunuz?
Mesleğimiz itibarıyla biz celvetîyiz. Fakat donanımımız, şarj olabilmemiz ve münasebetimizin sürekliliği adına Rabbimiz ile baş başa kalmamız, bir maiyet atmosferi içinde bulunmamız elzemdir. Bu açıdan da ne mutlak bir halvet ne de mutlak bir celvet söz konusudur.
Arkadaşlarımız bunca gadre uğradı ama meselenin “وَعَسٰٓى اَنْ تَكْرَهُوا شَيْـًٔا وَهُوَ خَيْرٌ لَكُمْۚ” yanı var.
Meselemiz; özü, karakteri, yapısı ve çizgileri itibarıyla evrensel bir meseledir. Onu temsil eden insanların da onu evrensel temsil etmeleri lazım. İradi olarak biz bu evrenselliği temsil edemediysek, Cenâb-ı Hak cebr-i lütfî ile sizi o evrenselliğe çekti.
Mine’l-bâb ile’l-mihrab okuyan, düşünen bütün insanlar duydu bu meseleyi. (Bu duyulma ve bilinmeye mukabil,) meselenin hâl ve temsil ile doğru anlatılması, çizgimizin ortaya konması lazım.
Sizinle alâkalı çok ciddi bir merak uyanmış!
<ul>
<li>Birilerinin tekerlerine sürekli çomak sokmak istediği bu insanlar kimlerdir?</li>
<li>Bu kadar kin ve nefretin arkasında ne var?</li>
<li>Yirmi senedir nabızlarını tuttuğumuz ve ritimlerinde bir bozukluk görmediğimiz bu adamlar ne yapmış olabilirler? Onların kafalarındaki bu türden muhtemel istifhamları gidermek lazım.</li>
</ul>
Bir üçüncüsü de, hakikî, yürekten, candan dostumuzu, kalbi ve ruhuyla sizinle beraber olanları tanıdığınız gibi, araftakileri de tanıma imkânı buldunuz!
Herkes bu fırtınada durduğu yeri belirledi.
Soru:
Tevhidnâme’de “اللَّهُمَّ إِبْدَاءً مِنْ جَدِيدٍ” buyuruluyor. Oradaki “ibdâ’”, yeni bir ruh olarak mı anlaşılmalı?
“Cedîd” meselesi, Kur’ân-ı Kerîm’in temel esprilerindendir: “اِنْ يَشَأْ يُذْهِبْكُمْ وَيَأْتِ بِخَلْقٍ جَد۪يدٍۙ”
Ülfetler ve ünsiyetler, duygu, düşünce ve alâkada yıpranmalar meydana getirirler.
Ülfet, felç edici bir şeydir.
Îmânu billâh, mârifetullah, muhabbetullah veya el-ihlâs, ve’r-rızâ, hâlisa’l-aşk ve’l-iştiyâk mülâhazası… Bunlar insanın rûhî yapısının immün sistemi gibidir. Her türlü tereddüt, şüphe ve bütün kaygılar bunlara çarpınca tuz buz olur Allah’ın (c.c.) izni ve inayetiyle.
Anatominizde immün sisteminizin nasıl bir fonksiyonu varsa, aynen manevî yapınızda da, manevî anatominizde de öyle bir sistem, öyle bir yapı var.
(Cedîd): Yeni bir duygu, yeni bir düşünce… Bir şebnemin gülün yaprağına düşmesi gibi… Düştüğü yer de temiz, kendisi de temiz… Yudumlanacak gibi… Dînî bütün bu tazeliğiyle yeniden duyma… Allah (c.c.), temsil işini onlara (dînî bütün bu tazeliğiyle yeniden duyabilenlere) verecek… İşte o “cedîd”lerden olma!
“Cedîd” olursanız ülfet ve ünsiyet bataklığına düşmezsiniz!
Arkadaşlarımız –belli ölçüde şimdiye kadar– şeker, şerbet gibi yudumlanacak bu şeyin numunesini sunmuşlardır. Cenâb-ı Hak, hakikatini sunmaya da muvaffak kılsın!
Allah (c.c.), inayetini üzerimizden eksik etmesin! O (c.c.) dileyince her şey olur!
				</div>

Bamteli Yeni – Herkesi Konumunda Kabul ve Yenilenme Cehdi